Het ging gebeuren, ik ging naar Tanzania!! Wat zal ‘t brengen, spannend, met wie, en wat gaat er gebeuren…26 april –12 mei 2012 was de reisdatum, en wie, dat zijn Joop, Martin, Kees, Lida, en ik, Petra.
Na een lange reis kwamen we dan aan in het Afrikaanse land. Voor Lida en mij de eerste keer, dus wij keken onze ogen uit… Vanaf ‘t vliegveld over, eerst nog redelijke wegen,wegen met enorme kuilen en gaten,eigenlijk kun je het geen wegen noemen… en wat was alles mooi groen, en de natuur was prachtig. Het had waarschijnlijk goed geregend, dus de oogsten waren ook goed. En dat is het allerbelangrijkste.
Vanuit ons verblijf gingen we per auto naar het werk. Een eindje verderop,maar door een prachtig landschap,en langs de weg nageroepen, en toegezwaaid door de plaatselijke, blije en enthousiaste bevolking, alsof we BN’ers of koninklijk bezoek waren!! Prachtig om te zien vanuit onze hobbelende witte truck! En dat iedere dag weer.
Aangekomen bij 2 zeer arme families die een nieuw onderkomen kregen, en,hoe arm ook de mensen, ze zijn altijd blij, lachen allervriendelijkst, en helpen waar ze kunnen, ze zien een toekomst, hoe blij zal je dan zijn! En een oma die dan een levende kip aanbied, omdat ze zoo blij zijn dat we ze helpen!
Schrijnend is het ook, als de ouders aan het werk zijn, het hutje op slot is, en de vaak vele kindertjes om het huisje drentelen met honger. Dat vond ik persoonlijk, één van de ergste dingen die je dan ziet…En de 2 familieleden die ruzie maakten om een emmer, een EMMER!! Die zijn van levensbelang, begrijpelijk, water halen is een levensbehoefte. We stonden erbij en we keken ernaar…
Behalve werken is er ook tijd voor ontdekken van de omgeving, bij ons verblijf is een ‘buurtschapje’, mooie tuin, ’s avonds een práchtige sterrenhemel… het zuidelijke halfrond, vertelde Kees ons. Ook rondom de huisjes waar we bouwden, liepen we wat rond, soms ook om in je hoofd alles even op een rijtje te zetten.
De 2 weken zijn omgevlogen,na een zeer voldane reis, met ontzettend veel indrukken, en ervaringen die niemand me afneemt,en die altijd blijven hangen, vlogen we weer terug naar Nederland. In het begin is het even wennen, weer even terugschakelen… de ‘gladde wegen’ waar je snel overheen rijdt, in de volle supermarkt te moeten kiezen uit de vele soorten en maten melk, yoghurt, broden enz…
Maar dat went ook weer heel snel.
Ik hoop dat de volgende groepen er net zo van gaan genieten als ik dat heb gedaan.
Petra