Beste lezers,
Een interessant jaar voor onze Stichting. Begin dit jaar las Martin in een nieuwsbrief van Omroep Max, de oproep om een wens in te dienen. Dit in het kader van hun programma “Max maakt mogelijk”. En wie Martin kent, weet ook dat hij daarop gaat reageren. En niet zonder succes. Een mail en een telefoongesprek met de medewerkers van Max leidden ertoe dat zij meer informatie wilden hebben over ons project dat hen best wel geschikt leek voor het programma.
We moesten meer informatie aanleveren. Dus zijn we driftig aan het fotograferen gegaan toen we in april weer met een groepje vrijwilligers in Sanya Juu waren om te helpen bij de bouw van de huisjes. Foto’s van oma’s die de zorg over hun kleinkinderen hadden omdat de ouders ofwel gestorven ofwel met de noorderzon vertrokken waren. En die uiteraard geen behoorlijk onderkomen hadden voor zichzelf en de kinderen. 15 locaties hebben we in beeld gebracht. Martin heeft deze samen met een beschrijving van de familiesituatie naar Max gestuurd. Bij Omroep Max waren ze blijkbaar dermate onder de indruk van ons project dat ze ons uitnodigden voor een gesprek. Na dat gesprek werd ons project uitgekozen om mee in zee te gaan.
In juli zijn we met de filmploeg en Jan Slagter naar Sanya Juu afgereisd en hebben daar gedurende 2 dagen televisieopnames gemaakt. De uitzending, met het doel om sponsorgelden te genereren, is op 6 november geweest. Gezien de reacties van vele kanten hebben de getoonde beelden en de gevoerde gesprekken bij veel mensen een gevoelige snaar geraakt. Zowel financieel als mondeling waren de reacties overweldigend. Mensen uit geheel Nederland hebben geld gestort voor de bouw van huisjes. Zelfs enkele mensen die een heel huis hebben gesponsord.
In april hebben we dus gebouwd, weliswaar met een klein groepje vrijwilligers, maar we konden toch weer 2 huisjes toevoegen aan het bestand. Nadat de filmploeg was vertrokken hebben Martin en ik nog geholpen bij de bouw van een huisje voor 2 kinderen waarvan de oma een week daarvoor ook nog was overleden. Deze kinderen stonden er als weesjes dus vrijwel alleen voor. Uiteraard hield de community wel een oogje in het zeil. Het zal je maar gebeuren. In Nederland is dit ondenkbaar.
Afgelopen oktober zijn we met 5 vrijwilligers aan het werk gegaan bij 2 huisjes. Nadat de dakspanten werden geplaatst, zijn we weer naar huis vertrokken. De financiële middelen om ook nog een 3de huisje te bouwen hebben we bij Erasto achtergelaten. 14 dagen optrekken en samenwerken met de lokale mensen. Heel veel belangstelling, veel kids om ons heen en voor degenen die voor het eerst mee waren, een bijzondere gebeurtenis en een levenservaring rijker.
Inmiddels hebben we 87 gezinnen aan een huisje kunnen helpen en als we het resultaat overzien, zijn we heel tevreden. De betreffende families hebben energie gekregen om vooruit te komen. Dat is ook duidelijk zichtbaar. Een stenen huis geeft aanzien in Sanya Juu. Niet vreemd dat de families vanuit een desolate situatie weer opkrabbelen en weer hoop hebben gekregen op een betere toekomst.
Foto’s v.l.n.r.
